آن چه درباره سیاستگذاری‌های شکست خورده پولی و مالی ذکر شده‌اند در یک مورد نقطه اشتراک داشتند: هدف از آن سیاستگذاری‌ها آن بود تا راه حل‌های ساده را بر نظام‌های اقتصادی پیچیده تحمیل کنند بدون آن که به چگونگی سازگاری مردم و بازار‌ها از سوی سیاستگذاران توجهی صورت گیرد. از روم باستان تا ونزوئلای معاصر، سیاستگذاران مکررا کشف کرده‌اند که نیرو‌های اقتصادی اغلب به روش‌های غیرمنتظره‌ای به مداخله پاسخ می‌دهند و اغلب نتایجی بر خلاف آن چه که از پیش در نظر گرفته شده را به بار می‌آورند.

حرکت به سمت تنوع بخشی به اقتصاد و دوری از وابستگی به هیدروکربن‌ها، منجر به توسعه سایر بخش‌های غیرنفتی از جمله بخش خدمات شد. در این راستا، شیخ "زاید" دستورالعمل‌های روشنی را در مدیریت مازاد پول نفت تعیین کرد. پس از اولویت دادن به سطح داخلی از نظر یک سیاست سرمایه‌گذاری چندبعدی کامل، او تصمیم گرفت که بخشی از درآمد نفت باید از طریق سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در بسیاری از کشورها، به صورت بین‌المللی هدایت شود.

نخستین بروز و ظهور تشکل‌های فقهی در ایران در قالب تشکیل و تاسیس مدارس و حوزه‌های علمیه به بخش مرکزی ایران به خصوص در قم و اصفهان و یزد می‌رسد. از این منظر باید بخش مرکزی ایران را مهد پیدایش تشکل‌های فقهی در کشور دانست.

نظامی گری هیتلر و تلاش او برای یونیفورم پوش کردن همه آلمانی‌ها و نظم بخشیدن به آنان در اردوگاه‌های کار و آموزش، دنیایی دور از تشویق طرفداران فاقد انضباط و آشفته ترامپ از سوی اوست که در سال ۲۰۲۱ میلادی به ساختمان کنگره حمله کردند. هم چنین، دولت گرایی هیتلر متفاوت از تلاش ترامپ برای کوچک کردن دولت بوده است.

اگرچه برنامه‌های استالین برای جمعی سازی سریع اقتصاد شوروی در نهایت به موفقیت‌هایی دست یافت، اما صنعتی‌سازی و جمعی سازی اجباری آسیب زیادی به مردم و شیوه زندگی شان وارد کرد. در طول زمامداری استالین دولت به طور مداوم منابع را برای حمایت از صنایع سنگین تغییر داد و این کار با هزینه و به ضرر مصرف کنندگان انجام می‌شد. میلیون‌ها کشاورز که حاضر به پذیرش اشتراکی شدن محصولات یا دام‌های شان نبودند تیرباران یا تبعید شدند.

تغییر تدریجی در رویکرد دولت‌های آسیای مرکزی در قبال افغانستان رخ داده است. در حالی که واکنش‌های اولیه دولت‌های آن منطقه به بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ با احتیاط همراه بود، کشور‌های هم مرز افغانستان، اکنون در حال تجدید نظر در استراتژی‌های خود با هدف عادی سازی روابط اقتصادی هستند. کشور‌های آسیای مرکزی و همسایگان طالبان به این اجماع نظر رسیده‌اند که آن گروه قوی بوده و بعید است به زودی ساقط شود.

اخوان سوریه بیش‌تر شبیه یک انجمن مخفی است تا یک حزب سیاسی. اخوان سوریه هنر سیاست غیررسمی را به اوج خود رسانده است و به طور معمول به دنبال بسیج افراد غیرعضو برای تحقق اهدافش از طریق شبکه‌های مساجد، ارتباطات خانوادگی و سازمان‌های خیریه بوده است.